Mittwoch, 22. Juni 2016

Kamber Cano - Poezi për Çamërinë

Kamber Cano

E DUA ÇAMËRINË

Jam çam.
Me gjak ,
Me shpirt,
Me zemër.
Çamëria ma ka dhënë këtë emër.

Egzistoj.
Jetoj.
Luftoj.
Punoj.
Që Çamëria ime të mos mbetet thieshtë ëndërr.

Grek.
Nga ty kërkoj.
Babanë ,
mos m'a shaj.
Mos m'a ofendo.
Nuk të lejoj.

Jo .
Im atë,
nuk donte
as gjerman
as italian.
Ai donte vetëm shpirtin çam.

Ti grek.
Ngulite mirë në mënd:
Im atë e urente edhe dhunimin tënd.
E njoh mirë historinë.
Eshtë e imja...

ndaj e dua ....Çamërinë.




DUA...
(Dëshirë çame)

Çamëri!

O vënd prrallëllor.
O bukuri e artë.
Dua të të puth ballin hyjnor.
Të mar pak ngrohtësi nga zemra jote e zjarrtë.

Dua të shtrihem mes lëndinave të tua djerë.
Të prehem pak te pragu i shtëpisë sime.
Te ai prag ku gjyshrit dhe im atë kanë lerë.
Tek ato lëndina ku lozte kur ish vajzë nuja ime.

Dua të ulem e pushoj te gërmadhat e shtëpisë.
Ku dallandyshet pranverore kanë ndërtuar fole..
Dua të ngop sinë me bukuritë e Çamërisë.
Me shqipet dua të fluturoj përmbi re.

Dua të dehem në dasmën çame.
Ta pi verën e rakinë me kupën e argjëntë.
Ti them"T'u trashëgoftë djali"asaj nane.
Të hedh një valle burrërishte,ashtu rëndë-rëndë.

Dua të pi një kave te klubi posht rrapit shekullor
Me pleqtë çam të ulem e kuvëndoj për fshatin tim
Dua të mar draprin në dorë e grurin në ara të korr.
Me vashat flokëargjenda të shkoj të mbledh ullinjë.

Dua të shetis anës lumit Kalama me nipat i mi
Do t'u tregoj atyre si u mbyt aty një nuse me fëmijën
Të shkoj pastaj lart përmbi fshat te kodrat me ulli.
Te burimi me ujë të ftohtë të freskoj fytyrën.

Dua t'i mar nusë sime shamin e dorës me fije ar
T'u fshi sitë e lotuar gjithë nanave të Çamërisë
Boll më.Kanë një jetë të tërë duke qarë.
Tu jap shpresë se po agon mëngjezi i artë i lirisë.

Dua të zhytem në ujrat e ftohta të detit Jon
Të notoj,të qesh,të loz,të këndoj..të harroj ç'do hall
Dua...dua...dua....ah sa shumë gjera zemra më kërkon
Vëllezër...më eshtë përvëluar shpirti...nga gjithë ky mall

Çamëri.Dua o nanë të të vendos kokën te gjiri.
T'ja them ëmbël këngës çame....si birbili.




DUA TË TË JAP NJË PUTHJE ÇAMËRI

Dua të të jap një puthje Çamëri.
Mbi flokët e bardhë
Mbi ballë
Jam biri yt.
Jetim,
Me nanë gjallë
E di moj nanë
Me mua je mërzitur.
U thinje 
Duke më pritur.
Dua të të puth duart
E sytë e shkruar.
Ah moj Çamëri!
Një jetë të tërë të kam kërkuar.
Dje,
Më kërcënonin për të të mohuar.
Sot,
Më thonë:"nuk ke për t'a parë"
Të mohoj
Të mos shoh nanën??!!
Jo

S'ka për të ndosh kurrë, or të marrë?




KËNGA E FËMIJVE ÇAM

Me plis.fustanell e dullaman
Edhe ne jemi çam.

Me kostum kombëtar
jemi fëmijë shqipëtarë.

E duam Çamërinë
Se ishtë vendi inë.

Ashu si gjishrit tanë
E duam dhe ne vatanë.

Në Çamëri ne do vemi
Të lumtur ati do jemi.

Me flamurin kuq e zi
Do të vemi në Çamëri.

Ashtu si stërgjishi inë
Veli Gërra(1) burrë trim

Veliu me Smajlin(2) dorë më dorë
Ngritën flamurin në Vlorë.

Çamëri o bukuri e rrallë
Do të puthim ti në ballë

Çamëri o moj nanë
Ne të kemi shumë xhan.


(1) Veli Gërra -Delegat çam në Kuvendin e Vlorës më 28 Nëndor 1912 ku u ngrit flamuri e u shpall pavarsia.

(2)Smajli-plaku patriot Ismail Qemali që ngriti flamurin në Vlorë.

Myrteza Mara - Vargje për Çamërinë


ËNDRRA E BARDHË

Çamëri, o qiell i heshtur,
Rrënjëgurta përmbi gurë!
Çamëri buz'e paqeshur,
Thua "Nesër", s'thua "Kurrë".

Çamëri prushi në vatër,
Oxhakët s'po lëshojnë tym!
Çamëri, lulja e gjakut,
Nëna gjallë, ti jetim!

Çamëri amanet shpirti,
Endrra që mbeti e bardhë.
Çamëri po vjen një ditë,
Në mos, thuajse, ka ardhë!

Çamëri po qajnë gurët,
Duan të zotët që i mbollën.
Çamëri s'po çelin drurët,
"Kaq stinë-thonë-u lodhëm!"

Çamëri nuk mbyllet syri,
Nuk e tretin njëmijë zjarre.
Çamëri po të ndrinë ylli,
Osman Takja po ndez vallen!

Rrëmbeja shaminë nga dora,
Fustanella suferinë,
Hape derën, po troke Bota,
Vjen të ndreqi Historinë!