Rrok Berisha - Çamës

ÇAMËS

 

Dëshira s’njeh  sakrificë, sy Shqiponja Çame,

hyjneshë e mbretërisë së tokës së Shqipeve

Natyrë e dlirë, freski burimesh

mall e dhembjen, për varret e t’ parëve,

Fushat e bregore, bjeshkë e det  Joni e Mesdheu

kaltërsinë e qiellit plot diellit...!

 

Çame, e bukura Çame

herë si Lule, e herë si flutur e Bardhe

herë shqiponje qe mbron kreshtat, fushat detyrat

mëmësinë,qe as se harron, se shet e se falë.

 

Vezullon me ngjyra t’ Ylberit,

bukuri e burimeve  t’ pastra t’ cemta

Çame e bukura Çame

hedhe shtatin, si flutur krah shkruar në petale lulesh

të gjeografisë arbërore, pemë në kopshtin e zemrës.

 

Çame e bukura Çame, dallëndyshe hir e shpresë,

lanë flatrat në brigjet e Jonit, Mesdheut e Adriatikut

etjen shuan  më lotët e dëshirës,bashkë më shqipet

Çame, ti zjarr  dashuri e bukuri arbërore.

 

Çame e bukura Çame, e bukura e tokës se Arbrit, 

filiz ujitur  më gjakun e brezave, plagë që kullon,

zjarr e mall për tokën e varret, dashuri e dhembje.

 

Çame e bukura Çame, je  zjarri e flaka,

bukuri e ëmbël je dashuria vet,

e bukur, e freskët në secilën kohë

qe rinon e forcon në vite

ne mes-kohë, në mes stinë...

e bukura qe tokës se Arbrit,

rritur ne fole Shqipesh

zjarr qe te ndjej, qe kallë

 

Bukuri qe vjedh, gjumin e rendon vetminë e natës

e ti ndjek ëndrrën tende, qe te jesh e lire

e liri të bredhësh,herë si flutur, herë si dallëndyshe

bukurive të gjeografisë së tokasë Arbërore.

 

Çame e bukura Çame,vetëtime

qe godet e mbush dritë dashurie zemrën

e  sikur  humbësh ne kozmosin e gjerave

me  godite e me le pezull nga malli e dëshira

n’ përballje me bukurin e dëshirën për te pas

ndjenjë shpirti,afsh femër.

edhe kur gjerat s’mund te shijohen siç dëshiron

ngase secili sekondë sjell ndryshime.

 

Të renda plumb janë ditët,e pritja rendon

Dhembje  shkakton  dëshira për  të shijuar,

ç’ është ky ngatërrim, a përzierje neper kohe.

ti do vishe, ta ekspozosh bukurinë tende,

në panairin e zemrës

bukuri e rrallë qe magjeps.