NË ÇAMËRI KAM NËNËN
Një nënë qan për gurin e atdheut
Qan për gjakun e shqiponjës së kështjellës.
Në gurin e bardhë kam shkruar Shqipëri
Në tokën e ndarë do të ngriti flamurin e kombit.
Në Çamëri kam nënën e atdheut të Shqipërisë
Në dritë të qirinjeve do të marr pushkën në dorë....
Gjumin nuk e kam nga pagjumësia e kohës,
Por më dehën me të pavërteta të marrëzisë ...
Nënë, më fal qumshtin e gjinjve tu,
Të bëhëm i firt si drangua t’ i dal zot Shqipërisë.
Korbat më përgjakën atdheun tim të vjetër,
Shqiponja ka mbërritur në ditën e dasmës...
Flamuri kuq e zi në dasmë po valon nga era.
Në Çamëri do lind dielli e do çelë pranvera.
Një copë bukë do të ndajmë përgjysmë,
Në Çamëri kam nënën e uritur që më pret tek dera.
Një nënë qan për gurin e atdheut
Qan për gjakun e shqiponjës së kështjellës.
Në gurin e bardhë kam shkruar Shqipëri
Në tokën e ndarë do të ngriti flamurin e kombit.
Në Çamëri kam nënën e atdheut të Shqipërisë
Në dritë të qirinjeve do të marr pushkën në dorë....
Gjumin nuk e kam nga pagjumësia e kohës,
Por më dehën me të pavërteta të marrëzisë ...
Nënë, më fal qumshtin e gjinjve tu,
Të bëhëm i firt si drangua t’ i dal zot Shqipërisë.
Korbat më përgjakën atdheun tim të vjetër,
Shqiponja ka mbërritur në ditën e dasmës...
Flamuri kuq e zi në dasmë po valon nga era.
Në Çamëri do lind dielli e do çelë pranvera.
Një copë bukë do të ndajmë përgjysmë,
Në Çamëri kam nënën e uritur që më pret tek dera.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen